Άπουλοι

Αρχαίοι κάτοικοι της σημερινής ιταλικής περιοχής Απουλίας, οι οποίοι, κατά την παράδοση, όπως αυτή αναφέρεται από Έλληνες και Ρωμαίους ιστορικούς (Εκαταίος, Πλίνιος κ.ά.), είχαν μεταναστεύσει εκεί από την ανατολική ακτή της Αδριατικής περίπου το 1000 π.Χ. και είχαν χωριστεί σε τρεις λαούς, τους Δαυνιείς (στον Βορρά), τους Πευκετιείς (στο κέντρο) και τους Μεσσάπιους (στον Νότο). Η περιοχή της Απουλίας είχε δεχτεί κατά τη διάρκεια της εποχής του ορείχαλκου (κυρίως τον 14o και 13o αι. π.Χ.) έντονη μυκηναϊκή επίδραση, όπως αποδεικνύουν ζωγραφισμένα μυκηναϊκά αγγεία. Στην αρχή όμως της εποχής του σιδήρου, δηλαδή περίπου την εποχή που έφτασαν στην περιοχή οι Ά., αρχίζει να αναπτύσσεται ένας ιδιαίτερος πολιτισμός, που χαρακτηρίζεται από στοιχεία που σχετίζονταν με τις ιλλυρικές παραδόσεις. Δίπλα σε αυτά τα καινούργια στοιχεία αναπτύσσονται και τα τοπικά πολιτιστικά στοιχεία, ιδιαίτερα στον τομέα της αγγειογραφίας που χρησιμοποιεί γεωμετρική διακόσμηση. Οι Ά. ήταν από τους τελευταίους λαούς της ιταλικής χερσονήσου που υπέταξαν οι Ρωμαίοι. Η νεκρόπολη της Μαντούρια στην Απουλία. Ο πολιτισμός των Απούλων χαρακτηρίζεται από στοιχεία σχετικά με τις ιλλυρικές παραδόσεις. Στη φωτογραφία δαυνιακό αγγείο (Μουσείο του Μπάρι, Ιταλία). Πινάκιο με παράσταση του φόνου της Χίμαιρας από τον Βελλερεφόντη, αντιπροσωπευτικό δείγμα της απουλιανής τέχνης (Εθνικό Μουσείο Τάραντα. Φωτ. Igda).